Wypalanie traw surowo zabronione!
Wypalanie traw to jeden z przykładów brutalnego niszczenia zieleni oraz organizmów w niej żyjących. Działanie to nie tylko nie poprawia jakości gleby ale przeciwnie - obniża ono wartość plonów, niszczy warstwę próchnicy i powoduje erozję gleb.
Należy pamiętać, że:
- W płomieniach ognia ginie niezliczona ilość zwierząt od drobnych bezkręgowców (dżdżownice, pająki, wije, owady) po wiele gatunków kręgowców (żaby, ropuchy, jaszczurki, krety, jeże, zające), a także liczne gatunki ptaków i ich miejsca lęgowe.
- Największym zagrożeniem związanym z wypalaniem traw jest niebezpieczeństwo wywołania pożaru, który nierzadko rozprzestrzenia się na pobliskie lasy i zabudowania powodując nieodwracalne straty.
- W ekosystemach leśnych pożary niszczą kryjówki zwierząt oraz bazę pokarmową dla wielu organizmów.
- Niejednokrotnie w pożarach ludzie tracą dobytek albo życie.
- Niekontrolowany pożar wymaga interwencji Państwowej Straży Pożarnej, a to nie mały koszt pokrywany z pieniędzy publicznych.
- Z dymem powstającym podczas pożaru do atmosfery przedostają się duże ilości dwutlenku węgla oraz substancji kancerogennych, powodując zanieczyszczenie powietrza i wzmagając efekt cieplarniany.
- Dym ogranicza również widoczność na drogach, co może być zagrożeniem dla bezpieczeństwa ruchu drogowego.
Pamiętaj !!! Art. 124 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r., o ochronie przyrody zabrania wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów.
- Osoby łamiące ten przepis mogą podlegać karze aresztu albo grzywny na podstawie art. 131 ust. 12 ww. ustawy.
- Rolnicy przyłapani na wypalaniu traw mogą stracić unijne dopłaty, ponieważ warunkiem ich otrzymania jest utrzymywanie dobrej kultury rolnej upraw.